إلى المحتويات
رد

U kiel verba radiko

من summynen, 3 ديسمبر، 2009

المشاركات: 10

لغة: Esperanto

summynen (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 4:01:27 م

Ĉu mi rajtas u-i, u-eg-i, aŭ ĉu nur estas permesite voli kaj deziri? Kaj, ja mi scias, ke estas nekutime, sed ne temas pri tio. Mi kreemas kaj volas uzi E-on novmaniere, sed malamas novradikojn. Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?

tommjames (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 4:21:58 م

ja mi scias, ke estas nekutime
Tio estas ioma maltroigo. rideto.gif
Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?
Laŭ mi ne. Tute sensignifa.

darkweasel (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 5:16:21 م

Mi ne komprenus tiun vorton. Ekzistas jam alia fadeno pri la uzo de nudaj verbaj finaĵoj, kie oni subkomprenu est-. (ekzemple "la mustelo as rapida"). Tio estas simila demando.

Estas pli bone uzi nur tiajn vortojn kaj konstruojn, kiajn jam aliaj uzis senprobleme, ĉar Esperanto estas jam sufiĉe evoluinta.

Oŝo-Jabe (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 6:47:26 م

Kaj pri devi?

AlfRoland (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 7:22:55 م

summynen:[..] Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?
Ĉu vi mem komprenas tiun "vorton"? demando.gif

horsto (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 7:39:10 م

"ui" povus havi la signifon de la angla "should" aŭ la germana "soll".
Sed kial diri la pli komplikan "mi uas iri nun" anstataŭ "mi iru nun"?

jan aleksan (عرض الملف الشخصي) 3 ديسمبر، 2009 8:47:01 م

vidas vandenis:Ui? Kial ne ai,oi,ei?
Nu, iusence, ĝi ĝustas, se jam oni konsilis ke oni povas fari vorton per afiksoj. oi povus esti aparte utila: fari nomon uzante radikon. Mi ne scias ĉu estas vorto por tio. Ĉu nomigi?

Sed mi ankaŭ iom dubas pri uzebleco.

ridulo.gif,

KoLonJaNo (عرض الملف الشخصي) 4 ديسمبر، 2009 1:13:54 ص

Saluton!

1-e Oni nepre distingu afiksojn (prefiksoj kaj sufiksoj) de finaĵoj.

2-e Kvankam ne dekomence, ja iom post iom proponiĝis kaj akceptiĝis vortoj formitaj nur el prefikso (ekz. disa kaj eki) aŭ sufikso (ekz. aĉa kaj eble) kaj finaĵo.

En tiuj la afikso ja rolas kiel radiko.

2-e Uzado de finaĵoj mem kiel radikoj laŭ mi kompreneblas nur kun sufiĉa kunteksto.

a) La verbaj finaĵoj as, is, os kaj us eble plej bone rekoneblus. (Sed almenaŭ -as koliziias kun Fundamenta substantiva radiko as.)

b) La finaĵoj j kaj n estas nuraj konsonantoj kaj multaj imageblaj "derivaĵoj" fakte estas jam okupitaj, ekz. ja, je, jen, jo, ju kaj [na], ne, ni, no, nu.

c) La ceteraj finaĵoj a, e, i, o kaj u ne nur estas vokaloj, sed ankaŭ nomoj de literoj.

Do treege simplisma vorto kia *ui iel rilatus al la litero u kaj ne taŭgus por aludi al la vola modo esprimata per -u.

Kolonjano

sergejm (عرض الملف الشخصي) 4 ديسمبر، 2009 8:42:05 ص

lmmo, *ui devus signifi 'ordoni' aŭ prononci 'u' anstataŭ alia sono.
En rusa lingvo estas verboj
акать - *ai - prononci 'a' anstastaŭ neakcentita 'o' - tio estas literatura prononco en rusa lingvo.
окать - *oi - prononci neakcentintan 'o', kiam literatura prononco estas 'a'.

darkweasel (عرض الملف الشخصي) 4 ديسمبر، 2009 2:19:39 م

KoLonJaNo:kaj [na], ne, ni, no, nu.
Fakte, *na ja estiĝis laŭ ĝuste tia ĉi metodo de vortformado.

عودة للاعلى