Til indholdet
Svare

U kiel verba radiko

af summynen, 3. dec. 2009

Meddelelser: 10

Sprog: Esperanto

summynen (Vise profilen) 3. dec. 2009 16.01.27

Ĉu mi rajtas u-i, u-eg-i, aŭ ĉu nur estas permesite voli kaj deziri? Kaj, ja mi scias, ke estas nekutime, sed ne temas pri tio. Mi kreemas kaj volas uzi E-on novmaniere, sed malamas novradikojn. Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?

tommjames (Vise profilen) 3. dec. 2009 16.21.58

ja mi scias, ke estas nekutime
Tio estas ioma maltroigo. rideto.gif
Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?
Laŭ mi ne. Tute sensignifa.

darkweasel (Vise profilen) 3. dec. 2009 17.16.21

Mi ne komprenus tiun vorton. Ekzistas jam alia fadeno pri la uzo de nudaj verbaj finaĵoj, kie oni subkomprenu est-. (ekzemple "la mustelo as rapida"). Tio estas simila demando.

Estas pli bone uzi nur tiajn vortojn kaj konstruojn, kiajn jam aliaj uzis senprobleme, ĉar Esperanto estas jam sufiĉe evoluinta.

Oŝo-Jabe (Vise profilen) 3. dec. 2009 18.47.26

Kaj pri devi?

AlfRoland (Vise profilen) 3. dec. 2009 19.22.55

summynen:[..] Ĉu "ui" estus komprenebla vorto?
Ĉu vi mem komprenas tiun "vorton"? demando.gif

horsto (Vise profilen) 3. dec. 2009 19.39.10

"ui" povus havi la signifon de la angla "should" aŭ la germana "soll".
Sed kial diri la pli komplikan "mi uas iri nun" anstataŭ "mi iru nun"?

jan aleksan (Vise profilen) 3. dec. 2009 20.47.01

vidas vandenis:Ui? Kial ne ai,oi,ei?
Nu, iusence, ĝi ĝustas, se jam oni konsilis ke oni povas fari vorton per afiksoj. oi povus esti aparte utila: fari nomon uzante radikon. Mi ne scias ĉu estas vorto por tio. Ĉu nomigi?

Sed mi ankaŭ iom dubas pri uzebleco.

ridulo.gif,

KoLonJaNo (Vise profilen) 4. dec. 2009 01.13.54

Saluton!

1-e Oni nepre distingu afiksojn (prefiksoj kaj sufiksoj) de finaĵoj.

2-e Kvankam ne dekomence, ja iom post iom proponiĝis kaj akceptiĝis vortoj formitaj nur el prefikso (ekz. disa kaj eki) aŭ sufikso (ekz. aĉa kaj eble) kaj finaĵo.

En tiuj la afikso ja rolas kiel radiko.

2-e Uzado de finaĵoj mem kiel radikoj laŭ mi kompreneblas nur kun sufiĉa kunteksto.

a) La verbaj finaĵoj as, is, os kaj us eble plej bone rekoneblus. (Sed almenaŭ -as koliziias kun Fundamenta substantiva radiko as.)

b) La finaĵoj j kaj n estas nuraj konsonantoj kaj multaj imageblaj "derivaĵoj" fakte estas jam okupitaj, ekz. ja, je, jen, jo, ju kaj [na], ne, ni, no, nu.

c) La ceteraj finaĵoj a, e, i, o kaj u ne nur estas vokaloj, sed ankaŭ nomoj de literoj.

Do treege simplisma vorto kia *ui iel rilatus al la litero u kaj ne taŭgus por aludi al la vola modo esprimata per -u.

Kolonjano

sergejm (Vise profilen) 4. dec. 2009 08.42.05

lmmo, *ui devus signifi 'ordoni' aŭ prononci 'u' anstataŭ alia sono.
En rusa lingvo estas verboj
акать - *ai - prononci 'a' anstastaŭ neakcentita 'o' - tio estas literatura prononco en rusa lingvo.
окать - *oi - prononci neakcentintan 'o', kiam literatura prononco estas 'a'.

darkweasel (Vise profilen) 4. dec. 2009 14.19.39

KoLonJaNo:kaj [na], ne, ni, no, nu.
Fakte, *na ja estiĝis laŭ ĝuste tia ĉi metodo de vortformado.

Tilbage til start