Към съдържанието
Отговор

J ĉirkau vokaloj

от Hyperboreus, 20 декември 2011

Съобщения: 20

Език: Esperanto

Hyperboreus (Покажи профила) 20 декември 2011, 21:59:19

Forigite

Matthieu (Покажи профила) 20 декември 2011, 22:39:59

Hyperboreus:Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]?
Teorie [ˈfaj.na], sed la alia verŝajne ne ĝenus (verdire mi ne certas, ĉu mi aŭdus malsamecon)

"nj" devas esti [nj]; [ɲ] ne estas esperanta fonemo, kvankam ankaŭ ĉi-kaze la malsameco estas malgranda.

N-true (Покажи профила) 21 декември 2011, 12:14:21

Jes, mi same kiel Mutusen. Se mia akĉento iĝas tro germana, ĉar mi ne atendas, mi povas diri [ˈfaɪ̯.na], sed ankaŭ mi nur aŭdas malgrandan malsamon inter tiu ĉi kaj [ˈfaj.na].

antoniomoya (Покажи профила) 21 декември 2011, 12:27:36

Hyperboreus:Laŭ la Fundamento la grafemo < j > prononcatas /j/. Tamen, ĉu vi ĝin elparolas tiel? Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]? "Konjako" vi prononcas [kon.ˈja.ko], [ko.ˈnja.ko] aŭ [ko.ˈnɪ̯a.ko], [ko.ˈɲa.ko] ?
Hyperboreus, laŭ la hispanlingva lernometodo "¿Sabe usted Esperanto?", verkita de Jorge Hess, la litero "j" sonas kiel "y" en la hispanvortoj "voy", "hoy", aŭ kiel "i" en la vortoj "hielo", "hiato".

"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.
Jes = yes; kaj = kay

Amike.

N-true (Покажи профила) 21 декември 2011, 12:31:27

antoniomoya:"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.
Jes = yes; kaj = kay
Kiel oni povus ekscii, ĉu vokalo + j formas diftongon? Laŭ mi, ĝi ne faras ĝin, kaj j tie nur estas glitsono(?), do "tuj" ekzemple estus silabo kun la formo CVC, kaj ne CVV, do /tuj/, ne /tui̯/.
Sed mi kredas, ke nenie en la lingvo tiu distingo havas iun gravan rolon. Silaba pezo ne gravas en Esperanto.

darkweasel (Покажи профила) 21 декември 2011, 12:44:23

PMEG: Duonvokaloj

Normale J estas elparolata tute kiel mallonga I, sen ĉia frota sono, sed se oni nur iom pli malvastigas la malfermaĵon inter la lango kaj la buŝa plafono, povas ekesti malforta frota sono. Tia elparolo de J estas tute akceptebla varianto, precipe kiam J aperas antaŭ vokalo: justa, jes, kajako, vjolo. Kiam J aperas antaŭ aŭ post I, estas preskaŭ necese elparoli kun iomete da froteco, por ke J entute estu rimarkebla: jido, jingo, Tanganjiko, ŝijaismo. Sed oni ne elparolu kun tiel forta frota sono, ke J sonas preskaŭ kiel Ĵ, ĉar tiam povas ekesti miskomprenoj. Atentu pri vortparoj kiel la jenaj: juro — ĵuro, jako — ĵako, jeto — ĵeto, majoro — maĵoro.

Iafoje oni demandas, ĉu en ekz. kajo kaj naŭa la duonvokalo apogu sin al la antaŭa aŭ la posta vokalo. Ĉu estu “ka-jo” aŭ “kaj-o”? Ĉu estu “na-ŭa” aŭ “naŭ-a”? Pri tio ne ekzistas reguloj. Oni povas elparoli laŭplaĉe. Tamen Ŭ plej ofte apogas sin al la antaŭa vokalo. La duopoj AŬ kaj EŬ estas kvazaŭ fiksitaj sonkombinoj.

Hyperboreus (Покажи профила) 21 декември 2011, 13:57:14

Forigite

Hyperboreus (Покажи профила) 21 декември 2011, 13:58:41

Forigite

Hyperboreus (Покажи профила) 21 декември 2011, 14:09:26

Forigite

sudanglo (Покажи профила) 21 декември 2011, 14:11:59

Fonetikajn trans-skribojn mi malbone komprenas.

Sed mi aŭdas klaran diferencon inter:

en la lasta jaro

inter la grandaj arboj

Обратно нагоре