Mergi la conținut
Răspunde

J ĉirkau vokaloj

de Hyperboreus, 20 decembrie 2011

Contribuții/Mesaje: 20

Limbă: Esperanto

Hyperboreus (Arată profil) 20 decembrie 2011, 21:59:19

Forigite

Matthieu (Arată profil) 20 decembrie 2011, 22:39:59

Hyperboreus:Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]?
Teorie [ˈfaj.na], sed la alia verŝajne ne ĝenus (verdire mi ne certas, ĉu mi aŭdus malsamecon)

"nj" devas esti [nj]; [ɲ] ne estas esperanta fonemo, kvankam ankaŭ ĉi-kaze la malsameco estas malgranda.

N-true (Arată profil) 21 decembrie 2011, 12:14:21

Jes, mi same kiel Mutusen. Se mia akĉento iĝas tro germana, ĉar mi ne atendas, mi povas diri [ˈfaɪ̯.na], sed ankaŭ mi nur aŭdas malgrandan malsamon inter tiu ĉi kaj [ˈfaj.na].

antoniomoya (Arată profil) 21 decembrie 2011, 12:27:36

Hyperboreus:Laŭ la Fundamento la grafemo < j > prononcatas /j/. Tamen, ĉu vi ĝin elparolas tiel? Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]? "Konjako" vi prononcas [kon.ˈja.ko], [ko.ˈnja.ko] aŭ [ko.ˈnɪ̯a.ko], [ko.ˈɲa.ko] ?
Hyperboreus, laŭ la hispanlingva lernometodo "¿Sabe usted Esperanto?", verkita de Jorge Hess, la litero "j" sonas kiel "y" en la hispanvortoj "voy", "hoy", aŭ kiel "i" en la vortoj "hielo", "hiato".

"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.
Jes = yes; kaj = kay

Amike.

N-true (Arată profil) 21 decembrie 2011, 12:31:27

antoniomoya:"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.
Jes = yes; kaj = kay
Kiel oni povus ekscii, ĉu vokalo + j formas diftongon? Laŭ mi, ĝi ne faras ĝin, kaj j tie nur estas glitsono(?), do "tuj" ekzemple estus silabo kun la formo CVC, kaj ne CVV, do /tuj/, ne /tui̯/.
Sed mi kredas, ke nenie en la lingvo tiu distingo havas iun gravan rolon. Silaba pezo ne gravas en Esperanto.

darkweasel (Arată profil) 21 decembrie 2011, 12:44:23

PMEG: Duonvokaloj

Normale J estas elparolata tute kiel mallonga I, sen ĉia frota sono, sed se oni nur iom pli malvastigas la malfermaĵon inter la lango kaj la buŝa plafono, povas ekesti malforta frota sono. Tia elparolo de J estas tute akceptebla varianto, precipe kiam J aperas antaŭ vokalo: justa, jes, kajako, vjolo. Kiam J aperas antaŭ aŭ post I, estas preskaŭ necese elparoli kun iomete da froteco, por ke J entute estu rimarkebla: jido, jingo, Tanganjiko, ŝijaismo. Sed oni ne elparolu kun tiel forta frota sono, ke J sonas preskaŭ kiel Ĵ, ĉar tiam povas ekesti miskomprenoj. Atentu pri vortparoj kiel la jenaj: juro — ĵuro, jako — ĵako, jeto — ĵeto, majoro — maĵoro.

Iafoje oni demandas, ĉu en ekz. kajo kaj naŭa la duonvokalo apogu sin al la antaŭa aŭ la posta vokalo. Ĉu estu “ka-jo” aŭ “kaj-o”? Ĉu estu “na-ŭa” aŭ “naŭ-a”? Pri tio ne ekzistas reguloj. Oni povas elparoli laŭplaĉe. Tamen Ŭ plej ofte apogas sin al la antaŭa vokalo. La duopoj AŬ kaj EŬ estas kvazaŭ fiksitaj sonkombinoj.

Hyperboreus (Arată profil) 21 decembrie 2011, 13:57:14

Forigite

Hyperboreus (Arată profil) 21 decembrie 2011, 13:58:41

Forigite

Hyperboreus (Arată profil) 21 decembrie 2011, 14:09:26

Forigite

sudanglo (Arată profil) 21 decembrie 2011, 14:11:59

Fonetikajn trans-skribojn mi malbone komprenas.

Sed mi aŭdas klaran diferencon inter:

en la lasta jaro

inter la grandaj arboj

Înapoi mai sus