J ĉirkau vokaloj
ya Hyperboreus, 20 Desemba 2011
Ujumbe: 20
Lugha: Esperanto
Hyperboreus (Wasifu wa mtumiaji) 20 Desemba 2011 9:59:19 alasiri
Matthieu (Wasifu wa mtumiaji) 20 Desemba 2011 10:39:59 alasiri
Hyperboreus:Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]?Teorie [ˈfaj.na], sed la alia verŝajne ne ĝenus (verdire mi ne certas, ĉu mi aŭdus malsamecon)
"nj" devas esti [nj]; [ɲ] ne estas esperanta fonemo, kvankam ankaŭ ĉi-kaze la malsameco estas malgranda.
N-true (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 12:14:21 alasiri
antoniomoya (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 12:27:36 alasiri
Hyperboreus:Laŭ la Fundamento la grafemo < j > prononcatas /j/. Tamen, ĉu vi ĝin elparolas tiel? Ezemple la vorton "fajna" vi prononcas [ˈfaj.na] aŭ [ˈfaɪ̯.na]? "Konjako" vi prononcas [kon.ˈja.ko], [ko.ˈnja.ko] aŭ [ko.ˈnɪ̯a.ko], [ko.ˈɲa.ko] ?Hyperboreus, laŭ la hispanlingva lernometodo "¿Sabe usted Esperanto?", verkita de Jorge Hess, la litero "j" sonas kiel "y" en la hispanvortoj "voy", "hoy", aŭ kiel "i" en la vortoj "hielo", "hiato".
"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.
Jes = yes; kaj = kay
Amike.
N-true (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 12:31:27 alasiri
antoniomoya:"J" formas diftongon kun la apuda vokalo: aj, ej, oj, uj.Kiel oni povus ekscii, ĉu vokalo + j formas diftongon? Laŭ mi, ĝi ne faras ĝin, kaj j tie nur estas glitsono(?), do "tuj" ekzemple estus silabo kun la formo CVC, kaj ne CVV, do /tuj/, ne /tui̯/.
Jes = yes; kaj = kay
Sed mi kredas, ke nenie en la lingvo tiu distingo havas iun gravan rolon. Silaba pezo ne gravas en Esperanto.
darkweasel (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 12:44:23 alasiri
Normale J estas elparolata tute kiel mallonga I, sen ĉia frota sono, sed se oni nur iom pli malvastigas la malfermaĵon inter la lango kaj la buŝa plafono, povas ekesti malforta frota sono. Tia elparolo de J estas tute akceptebla varianto, precipe kiam J aperas antaŭ vokalo: justa, jes, kajako, vjolo. Kiam J aperas antaŭ aŭ post I, estas preskaŭ necese elparoli kun iomete da froteco, por ke J entute estu rimarkebla: jido, jingo, Tanganjiko, ŝijaismo. Sed oni ne elparolu kun tiel forta frota sono, ke J sonas preskaŭ kiel Ĵ, ĉar tiam povas ekesti miskomprenoj. Atentu pri vortparoj kiel la jenaj: juro — ĵuro, jako — ĵako, jeto — ĵeto, majoro — maĵoro.
Iafoje oni demandas, ĉu en ekz. kajo kaj naŭa la duonvokalo apogu sin al la antaŭa aŭ la posta vokalo. Ĉu estu “ka-jo” aŭ “kaj-o”? Ĉu estu “na-ŭa” aŭ “naŭ-a”? Pri tio ne ekzistas reguloj. Oni povas elparoli laŭplaĉe. Tamen Ŭ plej ofte apogas sin al la antaŭa vokalo. La duopoj AŬ kaj EŬ estas kvazaŭ fiksitaj sonkombinoj.
Hyperboreus (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 1:57:14 alasiri
Hyperboreus (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 1:58:41 alasiri
Hyperboreus (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 2:09:26 alasiri
sudanglo (Wasifu wa mtumiaji) 21 Desemba 2011 2:11:59 alasiri
Sed mi aŭdas klaran diferencon inter:
en la lasta jaro
inter la grandaj arboj