הודעות: 5
שפה: Esperanto
jan aleksan (הצגת פרופיל) 2 בדצמבר 2009, 19:58:31
Mi volas paroli pri granda malfacilaĵo de esperanto...: la sufikso -o
Serioze, ĉu ne laŭ vi estas kelkaj nomoj kies signifo estas iomete malklara? Prenu simplaj radikoj kun -o, ekz esto, havo, lerno, forgeso, lavo, ktp. Ili estas fakte pli kutime uzita kun -ad-, -ec- aŭ -aĵ-.
Aŭ eble pro mia mensa neklareco neniam komencintiĝis... :/
astroly (הצגת פרופיל) 2 בדצמבר 2009, 21:30:46
Mi serĉis en La Reta vortaro kaj trovis :
hav(aĵ)o : tio kion oni posedas
forgeso : (neniu trafo)
---lerno : (neniu trafo)
----esto : (neniu trafo)
----lavo : (neniu trafo).
tommjames (הצגת פרופיל) 2 בדצמבר 2009, 21:48:46
jan aleksan:Serioze, ĉu ne laŭ vi estas kelkaj nomoj kies signifo estas iomete malklara?Eble ĉi tiu paĝo de PMEG helpos vin kompreni.
okratz (הצגת פרופיל) 3 בדצמבר 2009, 10:05:30
Mi komprenis nun ke "belo" signifas kaj "belaĵo" kaj "beleco". Ĉu mi pravas?
tommjames (הצגת פרופיל) 3 בדצמבר 2009, 10:17:32
okratz:Ne, nun mi ne plu komprenasBel' estas eco, do substantivo estas plej ofte nur la nomo de tiu eco, sed ĝi povas esti ankaŭ bela afero aŭ bela kvalito. PMEG havas la ekzemplon:
Mi komprenis nun ke "belo" signifas kaj "belaĵo" kaj "beleco". Ĉu mi pravas?
PMEG:belo = abstrakta ideo pri belo, bela afero aŭ belo kiel kvalito de io → beleco = belo kiel kvalito de iu aŭ ioSe vi volas esti pli klara pri tio, ĉu la afero estas eco de io/iu, aŭ aĵo kiu havas tiun econ, vi uzus la sufiksojn ec kaj aĵ laŭbezone. Eksplikas tion PMEG en la paĝoj klariga ec kaj klariga aĵ.