K vsebini

Beseda s katero od končnic I, AS, IS, OS, US ali U je glagol. Glagol prikaže dogajanje v dejanju ali stanju.

Določni glagoli

Obstajajo trije nakloni določnih glagolov: povednik (indikativ), velelnik oz. želelnik (imperativ oz. volitiv) in pogojnik (kondicional).

Povednik

Povednik je naklon, ki prikazuje stvarna in dejanska dejanja in stanja. V povedniku moramo razločevati med tremi časi: sedanjik, preteklik in prihodnjik.

Sedanjik: končnica AS

Glagol v sedanjiku, glagol s končnico AS, kaže, da je dejanje ali stanje realno, dejansko in da se je začelo, vendar ne končalo.To pomeni, da se dejanje ali stanje prav zdaj dogaja ali da se navadno dogaja ali da zadeva vedno velja:

  • laboras = dejanje "delati" se je začelo, vendar se še ni končalo
  • estas = stanje "biti" se je začelo, vendar se še ni končalo
  • Mi sidas sur seĝo. - Sedim na stolu.

    Sedenje je dejansko in trenutno.

  • Mi estas advokato. - Sem odvetnik.

    Poklic je dejanski in zdaj.

  • Kvar kaj dek ok faras dudek du. - Štiri in osemnajst je dvaindvajset.

    To velja vedno.

  • Nun mi legas. - Zdaj berem.

    Branje se dejansko dogaja zdaj.

  • Hodiaŭ mi studas Esperanton. - Danes študiram esperanto.

    Morda ne študiram prav v trenutku govorjenja, a sem začel današnje študiranje in ga še nisem končal.

  • En la vintro oni hejtas la fornojn. - Pozimi kurimo peči.

    To se dogaja vsake zime, v preteklosti in v bodoče.

  • Mi loĝas ĉi tie tri jarojn. - Tu stanujem tri leta.

    Moje bivanje traja že tri leta in traja naprej.

V nekaterih primerih uporabljamo sedanjik za čas pripovedi, za tisti čas, ki ga je pripoved pokriva. Takšen poseben slog poživi pripovedovanje.

  • Ne suspektante ion li iradis tra la arbaro. Subite eksonas pafo. - Ne da bi kaj sumil, je hodil skozi gozd. Nenadoma poči strel.

    Pripovedovalec najprej uporablja preteklik za preteklost, a potem preide v sedanjik, da bi poslušalec ali bralec čutil, kot da bi bil sam prisoten in mogel slišati strel.

Preteklik: končnica IS

Glagol v pretekliku, glagol s končnico IS, kaže, da je dejanje ali stanje dejansko, a se je zgodilo že pred trenutkom govorjenja. Običajno se je dejanje ali stanje že končalo:

  • laboris = dejanje "delati" se je zgodilo pred sedanjostjo
  • estis = stanje "biti" se je zgodilo prej kot sedaj
  • Mi sidis tiam sur seĝo. - Takrat sem sedel na stolu.

    Sedenje se je dejansko zgodilo v tistem preteklem času.

  • Mi estis knabo. - Bil sem deček.

    Deštvo je bilo dejansko v dotičnem preteklem času.

  • Hieraŭ mi renkontis vian filon, kaj li ĝentile salutis min. - Včeraj sem srečal tvojega sina in vljudno me je pozdravil.
  • Mi loĝis ĉi tie tri jarojn. - Tu sem stanoval tri leta.

    Moje bivanje je trajalo tri leta, a ne traja več.

Če hočemo pokazati odtenke preteklega časa, lahko uporabimo različne dodatne besede, a lahko uporabimo tudi sestavljene besedne oblike. Vendar skoraj vedno zadošča preprosti preteklik.

V nekaterih primerih vidimo oblike preteklika, ki prikazujejo nekaj, kar se bo izvršilo v prihodnosti. To je napačno. Moramo uporabiti prihodnjik ali, če želimo biti zelo natančni, prihodnjik s preteklim deležnikom estos ...inta. Torej ne recite: Prišel bom k tebi, ko sem končal svojo nalogo. Recite: Prišel bom k tebi, (potem) ko bom končal svojo nalogo. Ali: Prišel bom k tebi, ko bom imel končano svojo nalogo.

Prihodnjik: končnica OS

Glagol v prihodnjiku, glagol s končnico OS, kaže, da se dejanje ali stanje še ni začelo v trenutku govorjenja. Razumljivo je, da je prihodnost vedno negotova, a prihodnjik prikazuje, da govorec misli, da se bo zadeva res zgodila:

  • laboros = dejanje "delati" se še ni začelo, a se bo pač začelo
  • estos = stanje "biti" se še ni začelo, a se bo udejanjilo čez nekoliko časa
  • Mi sidos poste sur seĝo. - Potem bom sedel na stolu.

    Sedenje se bo dejansko zgodilo kasneje.

  • Mi estos riĉulo. - Bom bogataš.

    Stanje bogataša je dejstvo prihodnosti.

  • Mi rakontos al vi historion. - Povedal ti bom zgodbo.

    Pripovedovanje se še ni začelo.

  • Morgaŭ estos dimanĉo. - Jutri bo nedelja.
  • Mi loĝos ĉi tie tri jarojn. - Tu bom stanoval tri leta.

    Moje bivanje se še ni začelo, toda ko se bo začelo, bo dejansko trajalo tri leta.

Želelnik (velelnik): končnica U

Velelni glagol, glagol s končnico U, prikazuje, da stanje ni stvarno, ampak želeno, hoteno, ukazano ali ciljano. Velelnik ne kaže časa dejanja, ampak se dejanje navadno nahaja v prihodnosti:

  • laboru = dejanje "labori" je želeno, zaprošeno, ukazano ali ciljano
  • estu = stanje "esti" je želeno, zaprošeno, ukazano ali ciljano
  • Sidu sur seĝo! - Sedi na stol!

    Ukaz ali prošnja

  • Estu viro! - Bodi moški!

    Ukaz ali prošnja

  • Ludoviko, donu al mi panon. - Ludvik, daj mi kruha!
  • Ni legu la unuan ĉapitron. - Berimo prvo poglavje!

    Izraz želje.

  • Ĉu ni iru al la dancejo? - Ali naj gremo na plesišče?

    Vprašanje o volji. Dejanski smisel takšnega stavka pa je najčešče vljuden predlog. Primerjajte z vljudnimi prošnjami v nadaljevanju.

Pri velelniku zelo pogosto izpustimo osebek, če je ta osebek zaimek vi: Venu tuj! = Vi venu tuj! Takšna izpustitev pa je možna le v glavnem stavku, ne pa v odvisnem stavku.

Velelnik v stavkih, uvedenih s ke

Velelnik se uporablja v odvisnih stavkih na ke, če glavni stavek na kak način izraža voljo, cilj, mnenje ipd.:

  • Mi volas, ke vi laboru. - Hočem, da delate (bi delali).

    Delo je zahtevano.

  • Li petas, ke mi estu atenta. - On prosi, da bi bil (sem) pozoren.
  • Estas necese, ke ni nun unu fojon por ĉiam faru finon al tiu ĉi stato. - Potrebno je, da enkrat za vselej naredimo (bi naredili) konec temu stanju.

Vljudna prošnja

Da izrazimo svojo voljo bolj vljudno, uporabimo besedo bonvolu plus nedoločnik. Lahko tudi dodamo drug vljuden izraz kot mi petas ali podobno:

  • Bonvolu sidi ĉi tie! = Sidu ĉi tie, mi petas! - Izvolite sedeti tukaj! = Sedite tukaj, prosim!
  • Bonvolu fermi tiun ĉi fenestron! = Fermu la fenestron, mi petas! - Izvolite zapreti to okno! = Zaprite okno, prosim!

Nikakor ne uporabite dvakratne oblike z U. Ne recite: Bonvolu sidu....

Opomba: Nekateri nadomestno uporabljajo bonvole ...U, npr.: Bonvole sidu ĉi tie! To je dokaj logična alternativa, a ni niti običajna niti tradicionalna.

Pogojnik: končnica US

Pogojnik, glagol s končnico US, se uporablja za dejanja in stanja, ki so nestvarna, umišljena ali fantazijska. Oblika z US ne prikazuje časa dejanja:

  • laborus = dejanje "labori" umišljeno
  • estus = stanje "esti" je umišljeno
  • Se mi estus riĉa, mi ne laborus. - Če bi bil bogat, ne bi delal.

    Gre za nestvarni, umišljeni stanje in dejanje.

  • Se mi estus sana, mi estus feliĉa. - Če bi bil zdrav, bi bil srečen.
  • Se mi nur loĝus en palaco! - Če bi le bival v palači!

    Bivanje je želeno, a vem, da ni možno, da je čista fantazija.

  • Mi ne farus la eraron, se li antaŭe dirus al mi la veron. - Ne bi napravil te napake, če bi mi on prej povedal resnico.

    In farus in dirus tu govorita o namišljenih dejanjih v preteklosti. Če hočemo, lahko prikažemo preteklost z estus dirinta.

Pogojnik uporabljamo tudi za bolj nežno izražanje prošenj in želja:

  • Mi dezirus aĉeti kelkajn aferojn. - Želel bi kupiti nekaj zadev.

    Stvarna želja, a vljudno predstavljena.

  • Ĉu mi povus havi la skribilon? - Ali bi lahko dobil pisalo?

    Zelo vljudna, nežna prošnja.

  • Ĉu vi bonvolus paroli iom pli silente? - Ali bi izvolili govoriti nekoliko tiše?

    Zelo vljudna, nežna prošnja.

Pogojnik je pogosto uporabljen z besedico se, ki prikazuje pogoj, a se ne zahteva samodejno pogojnika. Vse je odvisno od smisla stavka. Če gre nedvomno za umišljenost, uporabimo US, če pa je dejanje ali stanje stvarno, uporabimo povedni naklon:

  • Se li estus ĉi tie, li certe mirus pri la malordo. - Če bi on bil tu, bi se gotovo čudil temu neredu.

    Vemo, da on ni tu, a če bi bil, bi se tudi čudil.

  • Se li estas ĉi tie, li certe miras pri la malordo. - Če je on tukaj, se gotovo čudi temu neredu.

    Ne vemo, ali je on tu, lahko pa je. Če dejansko je tako, se tudi dejansko čudi.

V nekaterih jezikih se glagolska oblika za pogojnik uporablja tudi za nekaj, kar je bilo nekoč predvideno. To esperanto izraža z zloženo besedno obliko: estis ...onta ali estis ...ota.

Nedoločnik

Glagoli s končnico I le imenujejo dejanje ali stanje. Ne pokažejo, ali gre za stvarnost, voljo ali domišljijo.Tudi ne pokažejo časa. Po tradiciji se smatra nedoločnik kot osnovna oblika glagola. Zato so v slovarjih glagoli predstavljeni v nedoločniški obliki.

Nedoločnik je pogosto podoben glagolniku (gerundiju): labori = ideja opravljanja dela; esti = ideja bivanja. A vendar je razlika.

Nedoločnik sodeluje v stavku v takšnih funkcijah, ki jih navadno ima samostalniški stavčni člen: osebek, predmet, prislovno določilo na pri itd.: Morti pro la patrujo estas agrable. Malbonaj infanoj amas turmenti bestojn. Kiu kuraĝas rajdi sur leono?

Včasih ima lahko nedoločnik celo predlog pred sabo: Unu fajrero estas sufiĉa, por eksplodigi pulvon. Vendar ne more nedoločnik nikoli imeti končnic N ali J.

Nedoločnik ima lahko predmet, prislovno določilo itd., enako kot povedkov glagol. Zato pa je nedoločnik glagol:

  • manĝi rapide - jesti hitro

    Nedoločnik ima prislovno določilo načina.

  • poste manĝi - kasneje jesti

    Nedoločnik ima prislovno določilo časa.

  • manĝi pomon - jesti jabolko

    Nedoločnik ima predmet.

Nedoločnik pa ne more imeti lastnega (slovničnega) osebka. Ni možno reči: mi manĝi, la knabino esti ali podobno. A najčešče obstaja zaradi samoumevnosti izpuščen osebek: smiselni osebek.

Mnogi (a ne vsi) nedoločniki so kakor skrajšani odvisni stavki na ke:

  • Mi ĝojas vin vidi! = Mi ĝojas, ke mi vin vidas! - Veseli me videti vas! = Veseli me, da vas vidim!
  • Mi vidis la knabon kuri. = Mi vidis, ke la knabo kuras. - Videl sem dečka teči. = Videl sem, da deček teče.

Nedoločnik kot osebek

Nedoločnik lahko nastopa kot osebek v stavku, kadar hočemo reči, kakšno je dejanje nedoločnika. Najčešče je povedek oblika glagola esti:

  • Resti kun leono estas danĝere. - Ostati z levom je nevarno.

    To, kar je nevarno, je dejanje resti kun leono. Danĝere je povedkovo določilo za resti. Mora imeti končnico E, ker je opis glagola.

  • Kritiki estas facile, fari [estas] malfacile. - Kritizirati je lahko, narediti [je] težko.

    To, kar je lahko, je dejanje kritiki. To, kar je težko, je dejanje fari.

Nedoločnik skupaj s povedkovim glagolom

Nedoločnik je pogosto uporabljen skupaj s povedkovim glagolom, od katerega je odvisen:

  • Mi povas kuri. - Morem teči.
  • Li volis veni. - Hotel je priti.
  • Ili devis cedi. - Morali so popustiti.
  • En varmega tago mi amas promeni en arbaro....amas promenon... - Na vroč dan imam rad sprehajati se po gozdu. ≈ ... imam rad sprehod ...
  • Ŝi komencis senti doloron kaj rigidiĝon.Ŝi komencis sentadon de doloro... - Začela je čutiti bolečino in otrplost. ≈ Dobila je občutek bolečine ...
  • Li ŝajnis subite kompreni. = Li ŝajnis subite komprenanta... - Zdelo se je, da je nenadoma razumel. = Zdel se je nenadoma razumevajoč.

    Nedoločnik je povedkovo določilo osebka li.

  • Nun ili ĉiuj iris dormi. = ...iris por dormi. - Tedaj so vsi šli spat. = ... šli, da bi spali.

    Kadar nedoločnik nastopa kot prislovno določilo s predlogom por, navadno izpustimo predlog por.

  • Ŝi tuj kuris bati ŝin. = ...kuris por bati ŝin. - Takoj je tekla jo tepsti. = ... tekla, da bi jo tepla.
  • Kaj vi ne hontas fanfaroni per ĉi tio?...hontas pri fanfaronado... - In ni vas sram bahati se s tem? ≈ ... sram bahanja ...

    Kadar nastopa nedoločnik kot prislovno določilo s pridevnikom pri, vedno izpustimo predlog pri.

  • Feliĉe mi sukcesis ekbruligi la fajron....sukcesis pri ekbruligado de la fajro. - Srečno sem uspel zanetiti ogenj. ≈ ... uspel z zanetenjem ognja.

V predhodnih zgledih je smiselni osebek nedoločnika isti kot osebek povedkovega glagola. Toda v nekaterih primerih ima nedoločnik drug osebek kot povedek.

Nekateri povedki prikazujejo dejanje, ki hoče vplivati na delovanje druge osebe (ali zadeve). Takšni glagoli so npr. (mal)permesi, ordoni, doni, destini, peti, instrui, instrukcii, devigi, lasi, inviti, voki, sendi, (mal)konsili, komandi, konvinki, persvadi, memorigi in (mal)rekomendi. Vplivana oseba (ali zadeva) nastopa pri teh glagolih kot prislovno določilo s predlogom al ali prislovno določilo s končnico N. Kadar je nedoločnik skupaj s takšnim glagolom, je smiselni osebek nedoločnika vplivana oseba ali zadeva:

  • Mi malpermesis al li fari tion. - Prepovedal sem mu to storiti.

    Osebek od fari je li.

  • Ili ordonis al mi veni antaŭ la vesperiĝo. - Ukazali so mi priti pred mrakom.

    Osebek od veni je mi.

  • La reĝo Aĥaŝveroŝ ordonis venigi al li la reĝinon Vaŝti. - Kralj Ahasveros je ukazal k njemu privesti kraljico Vašti.

    Osebek od venigi so tisti, katerim je kralj ukazal. Ti so izpuščeni, a lahko nastopijo kot prislovno določilo s predlogom al: ...ordonis al iuj venigi...

  • Mi petas vin trinki. = Mi petas vin, ke vi trinku. - Prosim vas piti. = Prosim vas, da pijete.

Glagol promesi ne pripada k tej skupini: Mi promesis al li veni al la festo. = Mi promesis al li, ke mi venos al la festo. Smiselni osebek od veni je osebek povedkovega glagola.

Kadar je povedkov glagol oblika glagolov vidi, aŭdi, senti, imagi ali podobno, lahko nastopi nedoločnik, ki je povedkovo določilo predmeta povedkovega glagola Tedaj je ta predmet smiselni osebek nedoločnika:

  • Mi vidis la knabon kuri. - Videl sem dečka teči.

    Kuri je povedkovo določilo od la knabon, ki je predmet od vidis. Osebek od kuri je la knabo. = Mi vidis la knabon kuranta. Mi vidis, ke la knabo kuras.

  • Mi hodiaŭ matene vidis danci miajn knabinojn. - Danes zjutraj sem videl plesati svoje deklice.

    Plesale so deklice.

Nedoločnik kot dopolnilo

Nedoločnik lahko postavimo kot dopolnilo za samostalnikom ali pridevnikom (najčešče glagolnikom oz. glagolskim pridevnikom):

  • Forte min doloras la nepovado helpi vin sur via malfacila vojo. = Forte min doloras, ke mi ne povas helpi vin... - Močno me boli nezmožnost pomagati vam na vaši težki poti. = Močno me boli, da vam ne morem pomagati ...
  • Mi ricevas grandan deziron edziĝi. = Mi ekdeziregas edziĝi. - Dobivam veliko željo poročiti se. = Začenjam si močno želeti poročiti se.
  • Lia propono elekti novan prezidanton ne estis akceptita. - Njegov predlog izvoliti novega predsednika ni bil sprejet.
  • Vi havis nenian rajton paroli al mi en tia maniero. - Nisi imel nobene pravice govoriti na tak način z menoj.
  • Ŝi ricevis la taskon trovi trinkaĵon. = ...la taskon, ke ŝi trovu trinkaĵon. - Dobila je nalogo najti pijačo. = ... nalogo, da najde pijačo.
  • Mi estas kapabla instrui nur la francan lingvon. ...kapablas instrui... - Sposoben sem poučevati le francoski jezik. ... Zmorem poučevati ...
  • Mi estas preta iri por vi piede al la fino de la mondo. - Pripravljen sem zate iti peš do konca sveta.

Nedoločnik s predlogi

Navadno ne kažemo stavčne funkcije nedoločnika, ampak pustimo to kontekstu. Vendar je včasih potrebno pokazati stavčno funkcijo nedoločnika s pomočjo predloga. Po tradiciji so le predlogi por, anstataŭ in krom sprejeti pred nedoločnikom. Sen postaja vendar vedno bolj pogost predlog pred nedoločnikom.

  • Ni ĉiuj kunvenis, por priparoli tre gravan aferon. - Vsi smo se zbrali, da bi govorili o zelo pomembni zadevi.

    Uporabljamo por + nedoločnik zlasti takrat, ko ima nedoločnik isti osebek kot povedek. Če sta ta dva osebka različna, uporabimo najčešče nedoločnik brez predloga: Ŝi invitis min trinki kafon. = ...por ke mi trinku kafon. Za glagoli gibanja kot iri in kuri imamo raje nedoločnik brez por, tudi kadar sta osebka istovetna: Mi iros ripozi. = Mi iros por ripozi.

  • Ĉi tie ne ekzistas akvo por trinki.Ĉi tie ne ekzistas trinkebla/trinkota akvo. - Tu ni vode za piti. ≈ Tu ni pitne vode. ... da bi jo lahko pil.

    Če je nedoločnik dopolnilo samostalnika, uporabimo por ne glede na smiselni osebek.

  • En la domo estas jam nenio por manĝi. - V hiši ni več ničesar za jesti.
  • La aliaj anasoj preferis naĝadi en la kanaloj, anstataŭ viziti ŝin. - Druge race so raje plavale po kanalih, namesto da bi jo obiskale.
  • Vi nenion povas fari krom kunbati viajn dentojn. - Ničesar ne morete storiti razen stisniti svoje zobe.
  • Ne ekzistas alia bono por la homo, krom manĝi kaj trinki. - Ne obstaja druga dobrota za človeka razen jesti in piti.
  • Tion mi ne povus fari sen detrui mian reputacion. = ...sen detruo de mia reputacio / ... ne detruante mian reputacion. - Tistega ne bi mogel storiti, ne da bi uničil svoj ugled. = ... brez uničenja svojega ugleda
  • Sen manĝi kaj trinki oni ne povas vivi. = Sen manĝado kaj trinkado... - Brez jesti in pit človek ne more živeti. = Brez uživanja hrane in pijače ...

Med antaŭ in nedoločnik postavimo primerjalno besedico ol:

  • Oni devas iri longan distancon, antaŭ ol veni al la rivero. = ...antaŭ ol oni venas al la rivero. - Moramo iti dolgo pot, preden pridemo do reke. = ... prej kot da pridemo do reke.
  • Antaŭ ol foriri li ŝlosis la pordon. = Antaŭ ol li foriris... - Preden je odšel, je zaklenil vrata. = Prej kot je odšel ...

Uporaba drugih predlogov pred nedoločnikom ni nelogična, a lahko povzroči nesporazume zaradi neobičajnosti.

Nedoločnik kakor povedek

Včasih vidimo stavke ali odvisne stavke, v katerih je edini glagol nedoločnik. Nedoločnik je tedaj enakovreden velelniku ali izrazu s povi:

  • Grandega hundo metis sur min sian antaŭan piedegon, kaj mi de teruro ne sciis, kion fari. = ...kion mi faru. - Velikanski pes je postavil name svojo prednjo šapo in od strahu nisem vedel, kaj storiti. = ... kaj naj storim.
  • Mi efektive jam ne scias, kiel ĝin klarigi. = ...kiel mi ĝin klarigu. - Dejansko že ne vem več, kako ono pojasniti. = ... kako naj ono pojasnim.
  • Ili ne havas, kion manĝi, ili ne havas, per kio hejti la fornon. = Ili ne havas (ion), kion ili/oni povus manĝi, ili ne havas (ion), per kio ili povus hejti la fornon. - Niso imeli kaj jesti, niso imeli s čim kuriti peč. = Niso imeli (ničesar), kar bi lahko jedli, niso imeli (ničesar), s čemer bi lahko kurili peč.
  • Mi havis tiam apud mia domo foson, kiu, se preni la plej malmulte, havis almenaŭ ok futojn da larĝeco. = ...se oni prenu la plej malmulte... - Tedaj sem imel poleg svoje hiše jarek, ki je imel, vzeto najbolj pičlo, osem čevljev širine. = ... če vzamemo najbolj pičlo, ...
  • Ĉu esti aŭ ne esti, — tiel staras nun la demando. = Ĉu mi estu aŭ ne estu... - Biti ali ne biti, - takšno je sedaj vprašanje. = Ali naj bom ali naj ne bom ...
  • Kion fari? = Kion oni/mi/vi faru? - Kaj storiti? = Kaj naj človek/jaz/ti stori?

Včasih vidimo nedoločnike, uporabljene namesto velelnikov. Tedaj dobi ukaz nepristranski odtenek, niti vljuden, niti nevljuden, ampak preprosto ugotovitven. Smiselni osebek nedoločnika je čisto splošni oni. Taka raba je redka: Nur prunti, sed ne restigi al si! = Oni povas nur prunti... Namesto ukazovanja z obliko z U govorec izreče svojo voljo kot preprosto ugotovitev nespornega dejstva. Por landoj ne menciitaj en la listo sin turni al LF-KOOP, Svislando. preprosta ugotovitev, kako naj človek ukrepa za naročilo nečesa pri LF-KOOP.

Nedoločniki in glagolniki

Nedoločniki in glagolniki (gerundiji) so podobni, a obstaja vendar razlika. Nedoločnik ima vedno zaradi samoumevnosti izpuščeni smiselni osebek, ki je najčešče istoveten z osebkom povedka. Glagolnik pa je neodvisen od osebka. Glagolnik imenuje dejanje brez upoštevanja morebitnega storilca. Pomen stavka se lahko torej spremeni, če spremenimo nedoločnik v glagolnik:

  • Malbonaj infanoj amas turmenti bestojn. = Ili amas, kiam ili mem turmentas bestojn. - Hudobni otroci ljubijo mučiti živali. = Ljubijo, kadar oni sami mučijo živali.
  • Malbonaj infanoj amas turmentadon de bestoj. = Ili amas turmentadon de bestoj, ĉu ili mem turmentas, ĉu iu alia turmentas. - Hudobni otroci ljubijo mučenje živali. = Ljubijo mučenje živali, najsi oni sami mučijo, najsi mučijo kateri drugi.
  • Mi promesis amuziĝi. = Mi promesis, ke ĝuste mi amuziĝos. - Obljubil sem zabavati se. = Obljubil sem, da se bom ravno jaz zabaval.
  • Mi promesis amuziĝon. = Mi promesis, ke okazos amuziĝo. - Obljubil sem zabavanje. = Obljubil sem, da se bo zgodila zabavanje.

    Ni pomembno, kdo se bo zabaval.

Nazaj na začetek